XVI Niedziela Zwykła

"Skąd wziął sie chwast?"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 13, 24-43

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?”

A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”». Przedłożył im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach».

Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło». To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata». Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście».

On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.
Kto ma uszy, niechaj słucha!»

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Bardzo często zastanawiamy się nad tym dlaczego Pan Bóg dopuszcza zło na świecie tzn. dlaczego pozwala, aby było ono obecne. W dodatku jego zasięg jest tak szeroki i oddziałuje na życie ludzi i społeczeństw. Zło jest krzykliwe, manifestuje swoją obecność i zagłusza dziejące się dobro, zupełnie tak, jak chwasty na polu. Wielu ludzi mie wierzy w Boga, ma do Niego pretensje i podważa Jego dobroć i miłość oraz Jego istnienie z powodu zła na świecie. Ta przypowieść jest pewnego rodzaju wyjaśnieniem logiki Bożego działania. Bóg pozwala, by zło było obecne na świecie obok dobra tak, jak pozwala, by chwasty rosły na pol wraz z pszenicą. Natomiast w dzień zbierania plonu, jak w letnie żniwo oddzieli jedno od drugiego, by w ten sposób ocalić dobro w wiecznym spichlerzu a zło, które panoszy się jak chwast spalić. Bóg pozwala w wolności, by rosło jedno i drugie tzn by istniało na ziemi zło i dobro. Bóg pokonuje zło siłą dobra i zło nie ma nad nim przewagi, bo jest brakiem dobra. Jezus, odwieczny Syn Boży zwyciężył wszelki grzech i zło i zasiał w naszych sercach dobre ziarno prawdy, miłości i piękna. Współpracując z Nim jako siewcą możemy mieć pewność, że pole naszego serca będzie pozbawione wszelkiego chwastu, który On sam wyplewi a jednocześnie dobry plon naszego zycia pomnoży. Obyśmy w naszym życiu siali dobre ziarna Bożej prawdy i w ten sposób stali się dobrą pszenicą w Bożym spichlerzu.  Pytajmy dziś siebie:

- czego dostrzegam więcej wokół siebie: dobra czy zła?
- Czu oskarżam Boga ze względu na zło jakie się dzieje wokół mnie?
- Czy potrafię zaufać Panu w obliczu trudności i doświadczeń?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Boże uczyń moje życie dobrą rolą uprawną, bym swoim życiem przynosił na Twoją chwałę więcej plonu niż chwastu i bym potrafił oddzielić jedno od drugiego. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Przez słowo, uczynki i gesty zasiewaj dobro wokół siebie.

s.M. Damiana Szmidt