Karmi duszę do syta
Karmi duszę do syta

XVII Niedziela Zwykła

Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: „Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło”.

 

 

 

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! J 6, 1 - 15

 


Jezus udał się za Jezioro Galilejskie, czyli Tyberiadzkie. Szedł za Nim wielki tłum, bo widziano znaki, jakie czynił na tych, którzy chorowali. Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie, Pascha. Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do Niego, rzekł do Filipa: „Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?” A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić. Odpowiedział Mu Filip: „Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać”. Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: „Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?” Jezus zatem rzekł: „Każcie ludziom usiąść”. A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: „Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło”. Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów. A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: „Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat”. Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

 

 

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

 


Wokół Jezusa zbierają się tłumy ludzi, którzy widzieli cuda jakich dokonywał. Widząc taka rzeszę ludzi Mistrz wystawia na próbę Filipa pytając skąd wziąć tyle chleba, by ich nakarmić. Jezus jakby chciał zwrócić uwagę ucznia na sytuację w której się znajdują. Czyni to dlatego, aby uczniowie jeszcze bardziej zaufali. Apostołowie szukają wyjścia z tej sytuacji, jednak żadne z ich rozwiązań nie jest wystarczająco skuteczne. Tylko sam Jezus może w pełni zaspokoić potrzeby Człowieka. Opisany dziś cud rozmnożenia chleba jest zapowiedzią cudu Eucharystycznego. To w Eucharystii człowiek zostanie nakarmiony do syta. Każdy z nas oprócz chleba powszedniego potrzebuje pokarmu duchowego. Jezus nie chce, by człowiek był głodny, szczególnie głodny duchowo. Także dla mnie Jezus każdego dnia czyni cud rozmnożenia chleba. Także dziś pragnie karmić mnie swoim Ciałem. Pytajmy siebie:
- jak wygląda moja tęsknota za Eucharystią?
- Jak często karmię się Chlebem życia?
- Co najczęściej utrudnia mi pełne uczestnictwo we Mszy Świętej?

 

 

ORATIO – MÓDL SIĘ

 


Dziękuję Ci Panie za to, że dajesz mi Siebie, że karmisz moją duszę do syta. Naucz mnie wdzięczności za tak wielkie dary. Amen
 

 

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

 


Staraj się jak najczęściej przystępować do stołu Eucharystycznego.

 

s.M. Damiana Szmidt