KATECHEZA NA MIESIĄC WRZESIEŃ – 2019 r.
 KATECHEZA  NA  MIESIĄC  WRZESIEŃ – 2019 r.

KATECHEZA  NA  MIESIĄC  WRZESIEŃ – 2019 r.
Temat:  Eucharystia - dar największy.
 

"Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego dzieła zbawienia..." (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 11).

 


Regularna spowiedź, ze szczerze przeprowadzanym rachunkiem sumienia, stała formacja duchowa, dojrzewanie w wierze, pogłębianie życia modlitwy, praktykowanie elementarnych zasad pracy nad sobą oraz zdobywanie wiedzy religijnej - są niezwykle istotnym przygotowaniem do owocnego uczestniczenia we Mszy św.

 

Bezpośrednie przygotowanie

 

Na Mszę św. trzeba przychodzić odpowiednio wcześniej, aby można było się do niej przygotować przez modlitwę w skupieniu i ciszy. Matka Boża, poprzez mistyczkę Catalinę Rivas, apeluje do nas: Dlaczego przychodzicie na ostatnią chwilę? Powinniście przychodzić wcześniej, ażeby się pomodlić i poprosić Pana o zesłanie Ducha Świętego, by Ten mógł obdarzyć was pokojem i oczyścić od ducha tego świata, od waszych niepokojów, problemów i rozproszenia. On uczyni was zdolnymi przeżyć ten tak święty moment. Przecież to jest największy z cudów. Przyszliście przeżywać moment, kiedy Najwyższy Bóg daje swój największy dar, a nie umiecie tego docenić. Im lepiej jesteśmy do Mszy św. przygotowani, tym więcej łask przyjmiemy, kiedy będziemy w niej uczestniczyć. Łaski, które możemy otrzymać w czasie Mszy św., mają nieskończoną Boską moc. Jedynym ograniczeniem jest nasza zdolność do ich przyjęcia. Łaska to czysta Boska moc, która uzupełnia wszelkie braki i słabości naszej ludzkiej natury. Dzięki łasce Bożej jesteśmy w stanie czynić to, czego nigdy nie moglibyśmy uczynić własnymi siłami: kochać czystym sercem, przebaczać wszystko wszystkim, całkowicie oddawać swoje życie w służbie innym, nie przywiązywać się do niczego na ziemi, lecz ze wszystkich sił dążyć do nieba.

 

Znak krzyża

 

Od momentu przyjęcia chrztu św. nosimy w swoich sercach znak przynależności do nadprzyrodzonej rodziny. Pierwsi chrześcijanie przypominali sobie o tej radosnej prawdzie przez znak krzyża św., który kreślili sobie na czole. My dzisiaj również, kreśląc znak krzyża świętego, znaczymy nasze ciało imieniem naszej Boskiej Rodziny: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Naszą rodziną jest Bóg. Jego właściwym imieniem jest: Ojciec, Syn i Duch Święty. Jan Paweł II stwierdził, że Bóg w swojej najgłębszej tajemnicy nie jest samotnością lecz rodziną gdyż jest On w sobie samym ojcostwem, synostwem i miłością która jest istotą rodziny. Każde przeżegnanie się - a szczególnie to na początku Mszy św. - jest znakiem, przez który świadomie odnawiamy swoje przymierze z Bogiem zawarte na chrzcie św., wyrażamy swoją przynależność do Boskiej rodziny, wiarę w Trójcę Świętą oraz w zbawienie dokonane na krzyżu. Znak krzyża świętego wyraża również przyjęcie wszystkich prawd wiary wyznawanych w Credo, które w naszym imieniu wypowiedzieli rodzice na chrzcie św. W ten sposób na nowo potwierdzamy naszą decyzję wyrzeczenia się szatana, jego pychy oraz wszystkich grzechów. Czyniąc znak krzyża św., ponownie zobowiązujemy się do życia zgodnego z zasadami wiary chrześcijańskiej oraz przyrzekamy, że podczas Mszy św. zjednoczymy się z Chrystusem w Jego całkowitym oddaniu się Bogu.


Akt pokuty i "Chwała na wysokości Bogu"

 

Zanim rozpocznie się celebracja Eucharystii, trzeba wzbudzić w sobie żal za popełnione grzechy. Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości (J 1, 8-9). Matka Boża kieruje do nas przez Catalinę Rivas następującą zachętę: Z głębi serca proś Pana, aby przebaczył ci grzechy, którymi Go obraziłeś (łaś). W ten sposób będziesz mógł (mogła) godnie uczestniczyć w tym przywileju, jakim jest Msza św. W niedzielę i uroczystości po akcie pokuty odmawiamy hymn Chwała na wysokości Bogu. Jest to modlitwa radości i uwielbienia za ogromne zatroskanie Boga o każdego z nas. Oddajmy chwałę Bogu z taką radością, z jaką czynią to aniołowie w niebie (por. Ap 15,3-4) i przy narodzeniu Jezusa (por. Łk 2, 14).

 

Liturgia słowa
    

 

Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa (Rz 10, 17). Słowo Boże jest przygotowaniem do przyjęcia Jezusa w Komunii św. Orygenes i inni ojcowie Kościoła wzywali, by czcić Jezusa obecnego w słowie Bożym tak samo jak Jego obecność w Eucharystii (por. Dei verbum, 21). Abyśmy mogli owocnie uczestniczyć w liturgii słowa, Matka Boża proponuje nam odmówienie następującej modlitwy: Panie, dzisiaj chcę słuchać Twojego Słowa i przynieść obfity owoc. Proszę, aby Twój Duch Święty oczyścił wnętrze mojego serca, aby Twoje Słowo wzrastało i rozwijało się w nim. Za pośrednictwem mistyczki Cataliny Rivas Najświętsza Panna zachęca nas do uważnego wsłuchiwania się w słowo Boże: Chcę, abyś uważał(a) na czytaniach i na całej homilii. Pamiętaj o tym, co mówi Biblia - że słowo Boże nie wraca, dopóki nie wyda plonu. Jeśli będziesz pilnie słuchać, część z tego, co usłyszysz, pozostanie w tobie. Powinieneś (powinnaś) spróbować przywoływać przez cały dzień te słowa, które zrobiły na tobie wrażenie. Czasem mogą to być dwa wersy, czasem tylko jedno słowo, a innym razem lektura całej Ewangelii. Życie zmienia się, jeśli się pozwoli, aby słowo Boże przemieniało osobę.

 

Ofiarowanie darów
    

 

Składając dary ofiarne, ofiarujemy siebie oraz wszystko, czym jesteśmy i co posiadamy. Wierzymy, że Bóg zabiera to, co jest czasowe, i przemienia w wieczne (por. Lumen gentium, 34). Matka Boża zachęca: Ofiaruj siebie w tym momencie... podaruj swoje żale, bóle, nadzieje, smutki, radości, prośby. Pamiętaj, że Msza św. ma nieskończoną wartość. Z tego względu bądź hojny(a) w ofiarowywaniu i w prośbach. Równocześnie Maryja tłumaczy, że jeżeli z pełnym zaangażowaniem będziemy uczestniczyć we Mszy św., to wtedy nasz Anioł Stróż zaniesie nasze dary i prośby przed ołtarz Pana. Aby pobudzić nas do aktywnego uczestniczenia w Eucharystii, Matka Boża prosi o odmówienie następującej modlitwy podczas składania darów ofiarnych: Panie, ofiarowuję Ci się cafy(a), taki(a), jaki(a) jestem, wszystko, czym jestem i co posiadam. Wszystko składam w Twoje ręce. Boże Wszechmogący, przez wzgląd na zasługi Twojego Syna, proszę, przemień mnie. Proszę Cię za moją rodzinę, dobrodziejów, za wszystkich ludzi, którzy walczą przeciw nam, za tych, którzy polecali się moim modlitwom.