XVIII Niedziela Zwykła

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!  J 6, 24-35

Kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że na brzegu jeziora nie ma Jezusa ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi, dotarli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: «Rabbi, kiedy tu przybyłeś?» W odpowiedzi rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że  jedliście chleb do syta. Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec». Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?» Jezus, odpowiadając, rzekł do nich: «Na tym polega dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał». Rzekli do Niego: «Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i  Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”». Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu». Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!» Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Czytając ten fragment Ewangelii widzimy tłumy, które szukają Jezusa. W tym tłumie są konkretne osoby. Dla Jezusa zawsze ważny jest konkretny człowiek. On zna ich wszystkich. Wsłuchujemy się w dialog, który nawiązuje się miedzy Jezusem i poszukującymi. Szukają Go bo wieść o Nim się rozeszła. Ma wielką moc i czyni rzeczy zadziwiające. Wprowadza w zadziwienie, zachwyt, daje perspektywę wydarzeń niecodziennych. Możliwe, że w poszukujących zrodziło się pragnienie doświadczania cudowności. Podobnie jest i dziś. Jakże wielu idzie za Jezusem by doznać cudownych wrażeń i przeżyć. Jednak Jezusowi nie zależy na płaszczyźnie doznań i popularności. Bardzo jasno wyjaśnia słuchaczom priorytet swojej misji: „…chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu”. W sposób prosty wyjaśnia, że istotą życia człowieka na ziemi jest On Sam, Który zaspakaja wszelakie pragnienia i zapewnia Niebo.
Pytajmy siebie:
- Dlaczego poszukuję Jezusa?
- Czy pamiętam, że moim powołaniem jest życie wieczne?
- Jak wygląda moje dziękczynienie po przyjęciu Komunii Świętej?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Panie Jezu, Ty sam Jesteś mi dany z Bożej Miłości jako pokarm na życie ziemskie i wieczne. Napełniaj moje serce swoją obecnością i prowadź mnie swym Słowem ku pełni Życiu w Tobie.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Chleb Eucharystyczny jest Chlebem z Nieba, dołożę wszelkich starań by moje dziękczynienie po Komunii Świętej było szczerym uwielbieniem Miłości Boga.