Prorok Izajasz zapisał w swojej księdze takie słowa: „Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami - wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami i myśli moje - nad myślami waszymi” (Iz 55,8-9). Przykładem na wypełnienie tych właśnie słów jest życie bł. Zefiryna,  który kiedy już otworzył serce na Bożą łaskę pozostał wierny Jezusowi do końca. Przemienione serce bł. Zefiryna pozwoliło mu kochać Boga i służyć ludziom. Piękna droga życia…



8 sierpnia
Błogosławiony Zefiryn Gimenez Malla, męczennik


Zefiryn (znany także jako El Pele albo El Kalo) urodził się 26 sierpnia 1861 r.w Benavent de Lérida, w hiszpańskiej Katalonii. Przyszedł na świat w katolickiej rodzinie hiszpańskich Romów, którzy żyli jako wędrowcy w Katalonii i Aragonii. Nigdy nie uczęszczał do szkoły, całe życie był analfabetą.

Został ochrzczony jako człowiek dorosły. W 1912 roku, mając 51 lat, zawarł sakrament małżeństwa z Teresą Giménez Castro, z którą od wczesnej młodości był złączony ślubem zawartym w tradycji romskiej. Małżeństwo to było bezdzietne, ale małżonkowie adoptowali Pepitę, krewną Teresy. Przez kilkadziesiąt lat Zefiryn prowadził wędrowny tryb życia. Był obwoźnym handlarzem. Około 1920 r.osiedlił się w Barbastro. Kupił tu dom za pieniądze zarobione na handlu mułami, osłami i końmi. Zefiryn darzył sympatią zwierzęta, a zwłaszcza konie wyścigowe - kilka z nich było jego własnością. Aktywnie uczestniczył w życiu religijnym. W Barbastro był katechetą dzieci romskich, dyrygentem chóru i kierownikiem kółka różańcowego. Co najmniej 20 lat przed swoją śmiercią codziennie uczestniczył w Mszy św. Nie rozstawał się z różańcem, na którym modlił się każdego dnia. W 1926 r., cztery lata po śmierci żony, wstąpił do III Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Miał duży autorytet, często zwracano się do niego z prośbą o pomoc materialną oraz arbitraż przy rozstrzyganiu sporów. Handlując bydłem, zawsze postępował w sposób sprawiedliwy i uczciwy.

Kiedy w 1936 r.wybuchła w Hiszpanii wojna domowa, republikańskie władze komunistyczne rozpoczęły krwawe prześladowanie wiernych Kościoła katolickiego. W lipcu 1936 r.Zefiryn stanął w obronie pewnego kapłana, maltretowanego w Barbastro przez żołnierzy. Został wtedy aresztowany, otrzymując propozycję uwolnienia, jeśli sprofanuje różaniec. Ponieważ odmówił, został 8 sierpnia 1936 r.rozstrzelany. Umierał z okrzykiem "Niech żyje Chrystus Król!"

Jan Paweł II beatyfikował go 4 maja 1997 r.w Rzymie. Na uroczystość tę przybyło do Wiecznego Miasta kilkadziesiąt tysięcy Romów z całego świata. Zefiryn został pierwszym błogosławionym Romem.

Za: Liturgiczna Modlitwa Godzin

Piękno Zefiryna to serce otwarte na Boga, uczciwe, wierne tradycjom swojego narodu, oddane. A jednocześnie skromne, stanowcze, odważne. Zwyczajne…, a jakże niezwykłe! Ile razy marzymy o dokonaniu czegoś wielkiego, o byciu kimś znaczącym…, ale to nie są drogi Boże. Bóg patrzy inaczej i chce byśmy zwykłą codzienność przeżywali niezwykle. Jaka jest moja decyzja?