Wspólne pielgrzymowanie żyje w naszych sercach

We wrześniu br. odbyła się pielgrzymka członków Stowarzyszenia do Medjugorie. Udaliśmy się tam wraz z duchowymi opiekunami, w osobach ks. Jerzego Walisko, s.M. Patrycji Grodzieńskiej, s.M. Jany Mainki, s.M. Iwony Kuczery i s.M. Almy Kordas. Przeżyliśmy cudowne i niezapomniane chwile, odwiedziliśmy piękne miejsca, napełniliśmy nasze serca nadzieją.

Medjugorie zwane jest "konfesjonałem świata". Tu spowiedź trwa non stop. Przyjeżdżają pielgrzymi z całego świata. Rozmodleni szukają po prostu Boga, pragną uporządkować swoje życie i przeżyć nawrócenie, uzdrowienie. Centrum życia sakramentalnego i modlitewnego w Medjugorie jest kościół świętego Jakuba, patrona pielgrzymów. W środku zadziwia skromny ołtarz główny i przyboczna kaplica z tonącą w kwiatach cudowną figurą Gospy, Matki Bożej. Na tyłach kościoła znajduje się pokaźnych rozmiarów ołtarz polowy. Tam, każdego dnia, braliśmy udział w modlitwie różańcowej, Mszy św. i adoracji Najświętszego Sakramentu. Podczas trwania adoracji ujęła mnie piękna, niebywałej wielkości monstrancja, śpiew, nastrojowa muzyka, rozważania prowadzone w różnych językach, także po polsku, modlitwa o uzdrowienie duszy i ciała: "Uzdrawiaj mnie o mój Jezu swoją miłością, uzdrawiaj mnie, uwalniaj mnie o mój Jezu swoją miłością, uwalniaj mnie." Całą sobą czułam jak moje serce ogarnia błogi pokój. Jezus patrzył na mnie, ocierałam łzy i z pokorą słuchałam oddając Mu wszystko. Czas płynął szybko, niepostrzeżenie. Było dużo ciszy, ludzie tacy spokojni i wyciszeni. Dzień łączył się z nocą, słychać było świerszcze i kołysał szum drzew. Cudowne miejsce.

Wiele można pisać o pięknie tych miejsc. Myślę, że z całego tego bogactwa szczególnie warto podkreślić to, co nadaje Medjugorie atmosferę wyjątkowości. Niewytłumaczalnym zjawiskiem jest figura Jezusa Zmartwychwstałego... Był wieczór, przejęci aurą tego miejsca, modlitwą, koronką do Miłosierdzia Bożego, przytuleniem do nóg Chrystusa, pocałunkiem oddaliśmy Mu hołd.

Jolanta Pyz
Skrzyszów