Śmierć – Bóg dający życie

Lectio - Czytaj uważnie! Mt 27, 45 - 50
Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny dziewiątej. Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: «Eli, Eli, lema sabachthani?», to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Słysząc to, niektórzy ze stojących tam mówili: «On Eliasza woła». Zaraz też jeden z nich pobiegł i wziąwszy gąbkę, napełnił ją octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić. Lecz inni mówili: «Poczekaj! Zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby Go wybawić». A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha.

Meditatio - Rozważ przeczytane Słowo
Scena ukrzyżowania Jezusa jest opisem szczytu miłości i przyjaźni. Sam Jezus powiedział, że „nikt nie ma większej miłości od tego, kto życie swoje oddaje za przyjaciół” (J 13, 15). Jezus oddał za mnie życie. Ukazał przez to swoją miłość i przyjaźń wobec mnie. Oddał życie po to, bym ja mógł żyć. Grzech człowieka prowadzi do śmierci. Potrzeba było takiego Odkupiciela, który wziąwszy na siebie nasze grzechy zaniósł je na drzewo krzyża. Potrzeba było takiego Odkupiciela, który umarł po to, bym ja mógł cieszyć się życiem wiecznym. Jezus sam ofiarował się za nas. Nikt Mu życia nie odebrał – On je złożył w darze dla mnie. Czyż istnieje większa miłość? Jak ja odpowiem na tak wielki dar? Czy potrafię dziękować Bogu za ofiarowane mi życie?

Oratio – módl się!
Panie Jezus Twoja śmierć jest moim zmartwychwstaniem. Dziękuję Ci za tak wielki dar, za ogrom Twej miłości, za dar Twojej przyjaźni. Proszę Cię naucz mnie być Twoim przyjacielem. Naucz za życie życiem dziękować. Amen

Contemplatio – trwaj w obecności Pana
Kontempluj ukrzyżowaną Miłość.

Actio – żyj Słowem!
Znajdź chwilę czasu na osobistą adorację krzyża.

sM. Damiana Szmidt