Wniebowstąpienie – Bóg błogosławiący

Lectio - Czytaj uważnie! Łk 24, 50 - 51

Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba

Meditatio - Rozważ przeczytane Słowo Po zmartwychwstaniu Pan Jezus przez czterdzieści dni spotykał się ze swoimi uczniami. Spotkania te miały umocnić ich wiarę i miłość. Nadszedł jednak moment rozstania. Moment trudny dla apostołów, ale też konieczny. Jezus obiecał, że Ojciec ześle Ducha Świętego, który dalej będzie prowadził dzieło Jezusa. Na tą chwilę uczniowie muszą poczekać. Dziś jednak żegnają się ze swoim Mistrzem, który wstępuje do Ojca. Piękny jest opis Wniebowstąpienia w Ewangelii wg św. Łukasza. Jezus podnosi ręce i błogosławi. Błogosławić to życzyć komuś szczęścia, dobra. Zauważmy, że w tych dwóch wersetach dwukrotnie pojawia się słowo „błogosławić”. To powtórzenie ma na celu podkreślenie ważności wydarzenia. Jezus zostawia swoje błogosławieństwo, ale także nas zaprasza do tego, byśmy błogosławili. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego jak ważną rzeczą jest błogosławienie innych i jak ważne jest, by samemu przyjmować błogosławieństwo. Takim momentem otrzymania błogosławieństwa jest każda Eucharystia pod koniec której kapłan w imieniu Chrystusa błogosławi nam. Dziękujmy Jezusowi za Jego błogosławieństwo.

Oratio – módl się!

Jezu wstępujący do Ojca, dziękuję za dar błogosławieństwa i za łaski z nim związane. Spraw, bym pamiętał o błogosławieniu innych i sam świadomie przyjmował Twoje błogosławieństwo. Amen

Contemplatio – trwaj w obecności Pana

Wpatruj się wraz z uczniami w Jezusa wstępującego do nieba i błogosławiącego.

Actio – żyj Słowem!

Pobłogosław swoich bliskich.

sM. Damiana Szmidt