Wiek XI  - kiedy żył bł. Herman to bardzo odległe dla nas czasy... Czego może nas nauczyć taki zupełnie nieznany, może zapomniany święty? Ludzie XXI wieku nie jeden raz są zapatrzeni w osiągnięcia techniki, medycyny... Śpieszą się, nie mają czasu dla bliźniego. Robią wszystko, by osiągnąć SUKCES. Tymczasem wielkie, Boże sprawy idą powoli... i często nie po naszej myśli. Bo drogi Boże nie są drogami ludzkimi ( por. Iz 55,8 ).  SUKCES na miarę ŚWIĘTOŚCI osiąga się tylko z Bożą łaską. Takiej łaski nie szczędził Bóg bł. Hermanowi – choć po ludzku zaraz na starcie wszystko wyglądało na stracone.

Herman urodził się 18 lipca 1013 roku jako syn Wolfrada II, hrabiego w Altshausen. Urodził się niepełnosprawny, częściowo sparaliżowany. Z trudem mógł się poruszać i wysławiać - dlatego otrzymał przydomek Kaleka (Contractus, der Lehme). Rodzice oddali syna do opactwa benedyktyńskiego w Reichenau. Mnisi przyjęli kalekę ze względu na zasługi, jakie hrabia położył dla opactwa.

Tu dopiero okazało się, jak nader hojnie Opatrzność zrekompensowała u Hermana kalectwo fizyczne dobrami duchowymi. Nie mogąc oddawać się pracy fizycznej ani nawet swobodnie się poruszać, Herman chłonął wiedzę z bogatej biblioteki zakonnej. Dość szybko tak bardzo się wyspecjalizował, że stał się jedną z najbardziej wykształconych osób w swoich czasach.

Zostawił także po sobie wiele dzieł. Najsłynniejsze z nich to Chronicon, czyli przegląd ważniejszych wydarzeń od początków ery chrześcijańskiej do roku 1054. Jego Kronika zdradza duży talent historyka. Jest napisana jasno, zwięźle, obiektywnie i chronologicznie. Kronikę kontynuował jego uczeń, Bertold z Reichenau. Herman zajmował się także naukami ścisłymi: matematyką, geometrią i astronomią. Zasłynął jako znawca na polu muzyki. Napisał oryginalną, pionierską pracę De musica. Był także utalentowanym kompozytorem. Ułożył wiele antyfon, sekwencji i hymnów. Wśród nich do dziś śpiewane Salve Regina, Alma Redemptoris i Veni Sancte Spiritus. Nadto pisał utwory ascetyczne, ułożył Martyrologium, oparte na innych, a nawet sporządzał instrumenty muzyczne.

Zmarł 24 września w 1054 roku w 41. roku życia. Oddawany mu od samych początków kult zatwierdził urzędowo papież Pius IX w roku 1863. Dlaczego  wszechstronnie utalentowanemu bł. Hermanowi Bóg poskąpił tej jednej łaski – zdrowia? Tajemnica. Warto zatrzymać się i zadumać nad nią – szczególnie, gdy obecnie tak często się słyszy, że zdrowie jest najważniejsze. Zdrowie jest wielkim darem. Ale jego brak też może się darem okazać. To wielka tajemnica bliskiej miłości Boga i człowieka.

Opracowała s.M. Elżbieta