Kocham Innego, który jest o wiele bogatszy
Kocham Innego, który jest o wiele bogatszy

Słowo Boże porusza, nadaje konkretny kierunek na dalsze wybory i drogi życia. Tak jest również na drodze życia konsekrowanego. Siostry, które w lipcu br. przeżywały swą probację (przygotowanie do odnowień ślubów zakonnych w naszym Zgromadzeniu), a w sierpniu na nowo, z pełną świadomością i wolnością powiedziały Bogu „TAK”, dzielą się z nami przeżywaniem powołania w świetle Słowa Bożego. Przez poniższe teksty zapraszamy do refleksji. Prosimy również o modlitwę za nasze siostry, jak również o odwagę dla młodych ludzi, których Bóg powołuje na drogę życia konsekrowanego.

 

 

„Kocham Innego, który jest o wiele bogatszy”

Św. Agnieszka Rzymianka

 

Mijają dni, miesiące, lata, a przed nami kolejny raz konieczność opowiedzenia się Kto jest dla nas najważniejszy i jest Jedyną miłością, za którą pragniemy kroczyć i oddawać w całości swoje życie. Czas odnowień ślubów to potwierdzenie naszego wyboru, że Pan Jezus jest Jedynym Panem i Królem naszych serc, ale także czas wdzięczności za łaskę powołania, za to że nas wybrał.

 

 

 

 


„Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz;
umocnię moje spojrzenie na tobie.” Ps 32, 8

Czas probacji był dla mnie momentem, żeby zatrzymać się przy Panu Jezusie. Odpowiedzieć na pytania, które rodzą się w sercu. Umocnić łaskę powołania i prosić, by Pan Jezus dalej poprowadził. W tym czasie towarzyszyły mi słowa Psalmu 32: „Umocnię moje spojrzenia na tobie.” Wierzę, że to spojrzenie jest pełne miłości. Pan Jezus pragnie dla mnie dobra i tylko On sam jest dawcą potrzebnej łaski, aby kroczyć za Nim drogą powołania.

s.M. Edyta

 

 

 

„Wystarczy Ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali.” 2 Kor 12, 9

Codziennie na nowo uczę się pokładać nadzieje w Panu, że dzięki Jego łasce mogę służyć, trwać na modlitwie i budować relacje. Są to słowa które mnie prowadzą nie tylko w czasie probacji, ale każdego dnia w moim powołaniu. Doświadczenie mojej słabości równa się z doświadczeniem Jego mocy i Jego miłości.

s.M. Julia

 

 


„Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć:
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoje imię.” Ps 23, 1-3

W ostatnim czasie towarzyszy mi obraz Dobrego Pasterza. Bardzo mocno doświadczam bliskości Pana, który troszczy się o mnie, dba, aby niczego mi nie zabrakło, przygotowuje wszystko to, co będzie mi potrzebne zanim sama o tym pomyślę. Pan mnie prowadzi, czuwa nade mną w każdej sytuacji życia, dodaje odwagi, by żyć Jego Słowem w codzienności.

s.M. Marta

 

 

 

„Trwajcie w miłości mojej!” J 15, 9

Te słowa są dla mnie kierunkowskazem na drodze do odnowienia moich ślubów czasowych, na ostatni rok przed profesją wieczystą. Pragnę trwać w tej miłości, którą zostałam obdarowana, którą odkrywam za pomocą łaski Bożej coraz bardziej i która jest źródłem mojej radości i szczęścia. Decydując się na odnowienie, odwzajemniam tę miłość przez moją wierność, która wyraża to, że chcę dalej kroczyć na drodze powołania.

s.M. Anna