Posłuszeństwo zakonne jest szkołą wolności. Świat potrzebuje tego świadectwa, aby na nowo odkryć wartość wierności. Ojciec Święty mówił o tym na audiencji dla przedstawicieli czterech zgromadzeń zakonnych. Obszernie odwoływał się do nauczania Jana Pawła II i św. Augustyna. „Masz miłość? Pokarz mi jej owoce! Niech ujrzę posłuszeństwo!” – powiedział Leon XIV cytując świętego Biskupa z Hippony.
Być posłusznym jak Jezus
W przemówieniu ( dnia 18 września 2025 r.) szczególną uwagę poświęcił fundamentalnej wartości posłuszeństwa jako aktu miłości w konsekracji zakonnej. Jej wzorem jest sam Jezus w swej relacji z Ojcem, kiedy mówi: „nie szukam własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał”.
Dla Augustyna posłuszeństwo to dowód miłości
Ukazując znaczenie posłuszeństwa zakonnego, Ojciec Święty odwołał się do św. Augustyna, który podkreślał ścisły związek, jaki istnieje w życiu chrześcijańskim między posłuszeństwem a prawdziwą miłością „Zależy wam na miłości – mówi w jednym z przemówień – posłuszeństwo jest jej córką […], korzenie są pod ziemią, owoce na powierzchni. Nie wierzę w to, co jest zakorzenione w ziemi, jeśli nie widzę tego, co wisi na gałęzi. Czy masz miłość? Pokaż mi jej owoce! Niech ujrzę posłuszeństwo”.
Świat potrzebuje tego świadectwa, aby uczyć się wierności
Papież zauważył, że dzisiaj mówienie o posłuszeństwie nie jest modne. Uważa się je za rezygnację z własnej wolności. „Ale tak nie jest – podkreślił Leon XIV – posłuszeństwo, w swoim najgłębszym znaczeniu aktywnego i wielkodusznego słuchania drugiego człowieka, jest wielkim aktem miłości, poprzez który godzimy się umrzeć dla siebie, aby nasz brat i nasza siostra mogli wzrastać i żyć. Wyznawane i przeżywane z wiarą, wytycza jasną drogę oddania, która może bardzo pomóc naszemu światu odkryć na nowo wartość poświęcenia, zdolność do trwałych relacji i dojrzałość w byciu razem, która wykracza poza ‘uczucia’ chwili, aby utrwalić się w wierności. Posłuszeństwo jest szkołą wolności w miłości”.
Moc Ducha we wspólnocie
Ojciec Święty wskazał też na znaczenie życia wspólnotowego jako miejsca uświęcenia i źródła inspiracji, świadectwa i siły w apostolstwie. Ponownie odwołując się do Jana Pawła II, Papież przypomniał, że w życiu wspólnotowym „moc Ducha Świętego, która jest udziałem jednego, przechodzi zarazem na wszystkich. Każdy nie tylko sam korzysta z własnego daru, ale pomnaża go, udzielając go innym i cieszy się owocami cudzych darów jak własnymi”.
Pełny tekst, za: www.vaticannews.va
