XXVI Niedziela zwykła

Można wiele mieć, ale nie można tego zatrzymywać tylko dla siebie. Wokół nas są ludzie potrzebujący. Sam Jezus powiedział: „Ubogich zawsze macie u siebie...” (J 12,8). Oni są dla nas darem Pana.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 16, 19 - 31

Jezus powiedział do faryzeuszów: «Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”. Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”. Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».

Można wiele mieć, ale nie można tego zatrzymywać tylko dla siebie. Wokół nas są ludzie potrzebujący. Sam Jezus powiedział: „Ubogich zawsze macie u siebie...” (J 12,8). Oni są dla nas darem Pana.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Kolejny dobrze nam znany fragment Ewangelii. Opowieść o bogaczu i Łazarzu. Wiemy doskonale, że bogaty człowiek świetnie się bawił i nie pomagał ubogiemu Łazarzowi. Wiemy też jak to się skończyło czyli co było po śmierci. Jednak czy zwróciliśmy uwagę na to, że oprócz krótkich informacji o bogatym i ubogim nie mam nic więcej? Ewangelista nie mówi czy,  któryś był dobry czy zły. Nie mówi czy ubogi był sprawiedliwy czy może był wielkim grzesznikiem. Nie mamy takich bezpośrednich informacji. Widocznie nie jest to istotne dla zrozumienia tego tekstu. Ważne jest, by zwrócić uwagę na to, że zamykając serce i ręce na potrzebujących narażamy się na wieczną karę. Można wiele mieć, ale nie można tego zatrzymywać tylko dla siebie. Wokół nas są ludzie potrzebujący. Sam Jezus powiedział: „Ubogich zawsze macie u siebie...” (J 12,8). Oni są dla nas darem Pana. To dzięki nim możemy osiągnąć niebo. Czasem łatwiej jeszcze dać coś do jedzenia, może jakiś grosz, ale trudniej poświęcić trochę czasu na rozmowę, na poznanie historii życia. A może właśnie to jest ważniejsze? Pytajmy dziś siebie:
- Jak traktuję ludzi ubogich?
- Czy mam dla nich czas?
- Jak dysponuje swoim majątkiem?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Panie otwórz moje oczy na Ciebie obecnego w drugim człowieku, szczególnie najbardziej potrzebującym. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Poświęć czas na rozmowę z kimś ubogim.

s.M. Damiana Szmidt