„Święci z nieba ściągnięci”

W czwartek, 27.10.2022 r.zdarzyła się niebywała rzecz. Nasze przedszkole całkiem się zmieniło i co ciekawe do przedszkola przyszedł cały orszak świętych. Co kilka minut w sali słychać było zachwyt na widok a to św. Franciszka, a to św. Jerzego, a to znowuż św. Floriana. Po chwili pojawiły się święte królowe, a wśród nich m. in. św. Kinga i św. Jadwiga. Jak wiadomo nie zabrakło też świętych sióstr zakonnych. O Miłosierdziu Bożym przypominała św. Faustyna, na duchu podtrzymywała św. Rita, a o ubogich wspominała św. Matka Teresa z Kalkuty. Na bal świętych przyszli również święci i błogosławieni trochę mniej znani jak św. Olga, czy św. Rozalia.

Dzieci z wypiekami na twarzach i w wielkiej radości opowiadały o swoich świętych patronach i patronkach. Jak przystało na prawdziwych świętych udaliśmy się do kaplicy (tego dnia do oratorium sióstr), by spotkać się z Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Powierzyliśmy Mu nas samych i naszą drogę do świętości i podziękowaliśmy za tych, którzy nas w tej świętości już wyprzedzili i teraz są z Nim w niebie. Uwielbialiśmy Pana słowem i piosenką, a następnie wróciliśmy do przedszkola, gdzie czekały na nas kolejne niespodzianki.

Sala starszaków w jakiś cudowny sposób stała się studiem telewizyjnym, w którym transmitowano wydanie specjalne programu „Między ziemią, a niebem”. Gośćmi specjalnymi były dzieci z Fatimy. Grupa „Tygrysków” w teatralnej formie przybliżyła wszystkim dzieciom z przedszkola postacie dzieci z Fatimy, którym ukazała się Matka Boska. Występ nagrodzony został gromkimi brawami.

To jednak nie był koniec atrakcji związanych z „Balem świętych”. Po przedstawieniu uroczystym polonezem rozpoczęliśmy bal świętych. Dzieci radośnie śpiewały, tańczyły i podskakiwały do znanych przed siebie piosenek religijnych. Zmęczone tym tanecznym szaleństwem odpoczywały przy różnych filmach i bajkach, dzięki którym poznawały historie życia świętych. Natomiast po obiedzie orszak „świętych” powędrował do refektarza sióstr. Dzieci zaniosły siostrom radość, która stawała się większa, gdy siostrom udawało się rozpoznać danego świętego i błogosławionego gościa. Cały dzień spędziliśmy w fantastycznych nastrojach, a w naszych sercach umocniła się nadzieja na to, że i my kiedyś możemy zostać świętymi i uwielbiać Boga przed Jego tronem w niebie.

s.M. Alina