Bł. Edmund Bojanowski był człowiekiem wielkiego miłosierdzia, który potrafił zauważyć piękno stworzonego świata. A może i ktoś z nas chce zgłębić prostą wiedzę, która jest w zasięgu otaczającej nas przyrody? Poznając rośliny, zbierając zioła, zgłębiając wiedzę na ich temat... wchodzimy w przestrzeń prawdy o Bożej Opatrzności! W pięknie i harmonii stworzonego świata wyraża się Miłość Boga do człowieka.

Propozycja na lipiec

Lipa drobnolistna (Tilia mordata Mill.)
Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos Scop)
Nazwa ludowa: Lipinka

Charakterystyka:

Lipa u Słowian była postrzegana jako drzewo miłosierne, o korzystnym oddziaływaniu na otoczenie, dlatego wytwarzano z niej różne sprzęty domowe np. kołyski. To drzewo pojednania. Niegdyś - gdy dwa zwaśnione rody dochodziły do zgody, sadziły lipę na granicy swych posiadłości, by pilnowała pokoju. Miała chronić przed piorunami i złymi mocami, powodować wzrost lnu. Była sadzona przy studniach i świętych źródłach, a także w pobliżu pasiek, bo kwiaty lipy są doskonałym pożytkiem pszczelim, a miód cennym lekiem.

W Polsce w stanie dzikim występują dwa gatunki:

lipa drobnolistna o małych drobnych liściach, zakwitająca na przełomie czerwca i lipca oraz lipa szerokolistna, której liście są większe i "owłosione" od spodu, zaś kwiaty pojawiają się już końcem czerwca. Pięknie pachnące kremowo-białe kwiaty lipy, zbierała każda gospodyni domowa. Dawniej lipowa herbata była nie tylko lekiem, ale podstawowym napojem w polskiej chacie. Młode liście stosuje się jako dodatek do sałatek. Z drewna lipowego wyrabia się węgiel drzewny używany przy zatruciach, biegunach i kuracjach „detox”.

Gdzie możemy ją znaleźć?

Lipa jest pospolita w całym kraju, rośnie w lasach, parkach, ogrodach. Dawniej była sadzona wzdłuż dróg.

Co jest surowcem zielarskim?

Kwiatostany lipy pozyskujemy od czerwca do lipca z drzew rosnących z dala od dróg, w dni pogodne, suche, kiedy większość kwiatów jest już otwarta. Po zerwaniu układamy je luźno w koszyku. Lipa dobrze się suszy w warunkach naturalnych, nie potrzebuje specjalnych suszarni, wystarczy zebrane kwiatostany rozłożyć cienką warstwą w zacienionym i przewiewnym miejscu.

Substancje czynne:

Flawonoidy (pochodne kwercetyny, kamferolu), olejek eteryczny (m.in. geraniol, eugenol), kwasy organiczne, związki śluzowe, fitosterol, sole mineralne.

Pożytek dla zdrowia:

Lipa wykazuje głównie działanie napotne i uspakajające, ma również właściwości moczopędne, żółciopędne, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego. Kwiat lipy to doskonały naturalny lek na przeziębienie, stosuje się go przy anginie, grypie, zapaleniu gardła, oskrzeli, jako łagodny środek przeciwgorączkowy. Herbatka z kwiatów lipy koi nerwy. Sprawdza się w stanach rozdrażnienia i napięcia nerwowego; szczególnie w kombinacji z melisą, głogiem czy chmielem, kwiaty lipy można wykorzystać do kąpieli „antystresowych”. Lipa jest też składnikiem mieszanek ziołowych stosowanych przy dolegliwościach trawiennych, stanach zapalnych śluzówki żołądka. Wyciągi z lipy dodaje się do kosmetyków naturalnych np. przeznaczonych do skóry wrażliwej.

Przepis:

Napar: 1 ½ łyżki kwiatów lipy zalać 2 szkl. wrzątku, przykryć i parzyć 15 min., przecedzić. Pić 3 razy dziennie ½ szkl. naparu po jedzeniu – jako środek napotny. Do naparu można dodać syropu z malin lub miodu. Taki napar możemy również wykorzystać do przemywania skóry.

Opracowanie: Jolanta Miklar