XXI Niedziela zwykła

Trzeba nam naprawdę przejąć się Ewangelią i żyć nią w każdej sytuacji naszego życia.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 13, 22 - 30

Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?» On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Pytanie o zbawienie jest ważnym pytaniem w życiu człowieka. Dziś słyszymy je w Ewangelii. Odpowiedź na nie jest jednoznaczna. Pan Jezus mówi o ciasnych drzwiach przez które trzeba nam przejść. Może się bowiem kiedyś okazać, że Jezus powie nam, że nie wiem skąd jesteśmy, że nas nie zna. Dlaczego? Ponieważ nie żyjemy Jego Ewangelią i Jego nauką na co dzień. Z dzisiejszej Ewangelii jasno wynika, że nie wystarczy zasiadać z Jezusem do stołu (Eucharystia), nie wystarczy wiedzieć, że chodzi On po naszych miejscowościach i naucza dziś przez tych, których sam powołał i posłał. To wszystko jest za mało. Trzeba nam naprawdę przejąć się Ewangelią i żyć nią w każdej sytuacji naszego życia. Nie wystarczy być chrześcijaninem od święta albo tylko w konkretnym miejscu (np. w kościele) czy w konkretnej sytuacji (np. gdy się modlę). Trzeba nim być w każdej sytuacji swojego życia. Zawsze trzeba nam żyć w prawdzie i sprawiedliwości a nade wszystko w miłości Boga i bliźniego. Pytajmy dziś siebie:

- Jakim jestem chrześcijaninem w zwykłych codziennych sprawach?
- Co łączy mnie z Chrystusem?
- Jak często myślę o swojej śmierci i życiu po niej?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezus, spraw, bym zawsze był blisko Ciebie i w każdej chwili żył i postępował według Twojej nauki. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Wszystko, co czynisz, czyń z miłością.

s.M. Damiana Szmidt