V Niedziela Wielkiego Postu

"Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną,

a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! J 12, 20 - 33

Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, uwielbij imię Twoje». Wtem rozległ się głos z nieba: «I uwielbiłem i znowu uwielbię». Tłum stojący usłyszał to i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie». To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Nadeszła godzina decydująca, godzina dla której Jezus przyszedł na ziemię. Jezus dopiero co wjechał do Jerozolimy witamy przez tłumy, które wołały „Hosanna” (por. J 12, 12-13). Nic więc dziwnego, że i Grecy chcieli Go zobaczyć. Zobaczyć oznacza poznać, przylgnąć, uwierzyć. W odpowiedzi na tę prośbę Jezus streszcza sens swojego życia. Jest ziarnem, które musi obumrzeć, by wydać plon. Wywyższenie na krzyżu jest w najgłębszym sensie uniżeniem się Syna Bożego. Pytanie Greków do Jezusa a także Jego odpowiedź dokonuje się za pośrednictwem uczniów. To oni mają kontynuować misję Mistrza. Zarówno oni, jak i wszyscy inni zobaczą Go na krzyżu. Jezus wskazuje na konieczność swojej śmierci przez którą daje życie. Zaprasza także tych, którzy chcą Mu służyć, by poszli za Nim, by byli tam, gdzie On jest. Służba jest konkretnym wyrazem miłości. Jezus nazywając ucznia sługą nadaje mu taką samą godność jaką On sam posiada. On, który oddaje życie z miłości do braci. Przez takie naśladowanie Jezusa uczeń doznaje od Ojca czci takiej, jakiej doznał Syn Jedyny. Zauważmy, że zaraz po tych słowach Jezus doznaje lęku wobec śmierci gwałtownej i niesprawiedliwej, haniebnej i w całkowitym opuszczeniu. Ten niepokój Jezusa jest dla nas bardzo ważny. Dzięki niemu możemy mieć pewność, że Jezus rozumie nas w naszych niepokojach i lękach. W takich sytuacja On jest z nami i uczy nas przeżywać je z wielką ufnością wobec Ojca. Odczuwając lęk, który po ludzku każe prosić odejść tej godzinie. Jezus jednak podejmuje dobrowolną decyzję: „Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę”. Do Ojca zwraca się z prośbą o uwielbienie Jego Imienia. Ojciec zapewnia, że uczyni to. Ten głos nie był potrzebny Jezusowi. Ojciec przemówił ze względu na zgromadzonych. Jest tu aluzja do sceny przemienienia na górze Tabor, o której św. Jan nie pisze. Tam Ojciec powiedział: „Jego słuchajcie”. I to jest zadanie dla każdego z nas. Pytajmy dziś siebie:
- czy i ja chcę zobaczyć w więc poznać, przylgnąć, uwierzyć w Jezusa?
- czy będąc Jego uczniem, jestem świadkiem Jego miłości wobec innych?
- czy w chwilach prób i doświadczeń kieruję wzrok na krzyż, by z niego czerpać siłę i moc?
- czy pamiętam, że Jezus przeszedł tę drogę przede mną i uczy mnie jak trwać w trudnościach?
- czy tak, jak Jezus, ufam bezgranicznie Bogu Ojcu?
- czy zawsze słucham Jezusa?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Prosimy Cię Panie, nasz Boże, udziel nam łaski, abyśmy potrafili naśladować miłość Twojego Syna, który oddał życie dla naszego zbawienia. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

s.M. Damiana Szmidt