II Niedziela zwykła. Rok A
II Niedziela zwykła. Rok A

Zapraszam

do rozważenia

ewangelii w rytmie

lectio divina

J 1, 29-34

 

 

LECTIO – czas uważnego czytania Słowa

                                                                   

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».

 

Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».

 

 

MEDYTATIO – czas słuchania Słowa sercem

 

Dziś nasze serca chcą zobaczyć Jezusa - Baranka Bożego, który gładzi grzech świata. Autor ewangelii, aż cztery razy zaprasza nas, aby zatrzymać się nad słowem: zobaczyć, ujrzeć. Jan Chrzciciel dzieli się z nami niesamowitą intuicją, wiarą i wyczuciem. Zobaczył, że Jezus idzie w jego stronę i uwierzył, że jest to Syn Boży – nasz Zbawiciel. Zauważa, że to Jezus podchodzi w Jego stronę, On wychodzi z inicjatywą spotkania. Zastanawiam się nad tym jak często skupiam się na tym, że to ja coś robię lub nie robię podczas słuchania Słowa, że myślę, że to moja inicjatywa, a Boga uważam tylko jako obiekt moich westchnień.

 

Bóg żyje i to On chce się z nami spotkać jako pierwszy, podchodzi do nas... Czy to zauważam? Czy na modlitwie oddaję Jemu inicjatywę, czy też wysilam swój intelekt, swoją wolę i mówię sobie, że to ja się modlę?

 

Jan głośno, donośnie i uroczyście ogłasza światu, że to jest Ten, który chrzci Duchem Świętym. Podnieśmy serca w górę, chrzest z wody już nie wystarcza, oddajmy swoje serce we władanie Duchowi Świętemu, tak jak Jan, który  ujrzał Jezusa, zobaczył Ducha Świętego - Jego potężne działanie  i daje odważne świadectwo. My także, ogarnięci przez łaskę Ducha Świętego, możemy dawać szczere świadectwo spotkania Pana. Duch Święty chce przewietrzyć pokoje naszego serca, oczyścić nasz wzrok. Dajmy się Jemu zaskoczyć, nie umieszczajmy Bożego Ducha w ramy i schematy, niech On będzie w nas żywy i nieprzewidywalny, pozwólmy Mu działać.

 

 

ORATIO – Czas modlitwy Słowem

 

Duchu Święty, oddaję w Twoje władanie moje serce, umysł, wolę, całą siebie. Ty działaj we mnie. Ty tchnij we mnie odpowiednie słowo i myśl i otwieraj mnie codziennie na siebie, „Swojego Ducha Panie wylej na mnie dziś”.

 

 

ACTIO – Czas wprowadzania  Słowa w czyn

 

Chcę codziennie prosić Ducha Świętego o łaskę pokornego życia Jego darami. Będę się starać Bogu oddawać inicjatywę na modlitwie, by ujrzeć Jego prawdziwe oblicze i ukazywać życiem, że On jest Synem Bożym.

 

 

s.M. Dawida Sorokowska