Temat:

Z MARYJĄ, NIEWIASTĄ W DRODZE,

PRZYCHODZIMY NA SPOTKANIE JEZUSA EUCHARYSTYCZNEGO – PRZYMUJĄC POSTAWĘ SKRUCHY.

„Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy.” (Łk 2,41)

WEJŚCIE, UCAŁOWANIE OŁTARZA I POZDROWIENIE LUDU BOŻEGO.

Obrzędy poprzedzające liturgię słowa mają charakter wstępu, wprowadzenia i przygotowania. Ich celem jest to, aby wierni gromadzący się razem stanowili wspólnotę oraz przygotowali się do uważnego słuchania słowa Bożego i godnego sprawowania Eucharystii.
Po śpiewie na wejście kapłan, całuje ołtarz, a stojąc na miejscu przewodniczenia, razem z całym zgromadzeniem wykonuje znak krzyża, następnie przez pozdrowienie oznajmia zgromadzonej wspólnocie obecność Pana.
Ważną jest rzeczą, abyśmy uczestniczyli w Eucharystii od samego początku.
Czy nie spóźniam się na Eucharystię ?

„ Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej”…(Łk 1,48)

AKT POKUTY. PANIE ZMIŁUJ SIĘ NAD NAMI.

Kapłan wzywa do aktu pokuty, jaki po krótkiej chwili milczenia spełnia cała wspólnota w formie wyznania, kapłan zaś kończy je absolucją, która jednak nie posiada skuteczności sakramentu pokuty. Po akcie pokuty rozpoczyna się aklamacja -„ Panie, zmiłuj się…”. Jest to śpiew, w którym wierni oddają cześć Panu i błagają o Jego miłosierdzie.

Czy przystępując do przeżywania Eucharystii szczerze przebaczam wszystkim?

Temat:

Z MARYJĄ UWIELBIAMY BOGA W TRÓJCY JEDYNEGO
I SŁUCHAMY SŁOWA BOŻEGO.

„Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy”(Łk 1,46-47)

CHWAŁA NA WYSOKOŚCI BOGU. KOLEKTA.
Chwała na wysokości Bogu - to starochrześcijański hymn, w którym Kościół zgromadzony w Duchu Świętym uwielbia oraz błaga Boga Ojca. Następnie kapłan wzywa lud do modlitwy; wszyscy razem z kapłanem zachowują chwilę milczenia, aby sobie uświadomić, że stoją w obliczu Boga i wyrazić w sercu swoje prośby. Wtedy kapłan wygłasza orację, którą zwykło się nazywać „kolektą” i w której wyraża się charakter celebracji.

Z czym przychodzę na Eucharystię ? Jaka jest moja intencja ?

„Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu" (Łk 2,19)

MILCZENIE. CZYTANIA BIBLIJNE. PSALM RESPONSORYJNY. AKLAMACJA PRZED CZYTANIEM EWANGELII. HOMILIA.
Liturgię słowa należy sprawować tak, aby sprzyjała medytacji. Dlatego trzeba unikać pośpiechu, który utrudniałby skupienie. Stosowne są w niej także odpowiednie do poziomu zgromadzenia krótkie chwile milczenia, w których wierni pod wpływem Ducha Świętego mogliby przyjąć słowo sercem i przygotować na nie odpowiedź przez modlitwę. Czytanie Ewangelii stanowi szczyt liturgii słowa. Sama liturgia poucza nas, że należy je otaczać najwyższym szacunkiem, wyróżnia Ewangelię spośród innych czytań specjalnymi oznakami czci. Szafarz upoważniony do jej głoszenia przygotowuje się do tej czynności przez błogosławieństwo lub modlitwę. Wierni przez aklamację wyznają wiarę, że Chrystus jest w słowach Ewangelii obecny i przemawia, oraz słuchają czytania w postawie stojącej.

Jak przyjmuję słowo Boże skierowane do mnie ?

Temat:

Z MARYJĄ, PIELGRZYMUJĄCĄ W WIERZE,

WYZNAJEMY NASZĄ WIARĘ.

„Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1,45)

WYZNANIE WIARY. MODLITWA POWSZECHNA.
Wyznanie wiary zmierza do tego, aby cały lud zgromadzony dał odpowiedź na słowo Boże zwiastowane w czytaniach Pisma świętego i wyjaśnione w homilii oraz przez wypowiedzenie reguły wiary według formuły zatwierdzonej do użytku liturgicznego przypomniał sobie i uczcił wielkie misteria wiary przed rozpoczęciem ich celebracji w Eucharystii.
W modlitwie powszechnej, czyli modlitwie wiernych, lud w pewien sposób odpowiada na słowo Boże przyjęte z wiarą i wykonując swą wynikającą z chrztu funkcję kapłańską, zanosi do Boga błagania za zbawienie wszystkich. Wypada, aby ta modlitwa była zanoszona z zasady we Mszach świętych sprawowanych z udziałem ludu, by zanoszono błagania za święty Kościół, za tych, sprawują nad nami rządy, za ludzi znajdujących się w różnych potrzebach, a także za wszystkich ludzi i o zbawienie całego świata.

Czy wyznawana przeze mnie wiara, ma odzwierciedlenie w moim życiu i modlitwie każdego dnia ?

Temat:

Z MARYJĄ, DZIEWICĄ OFIARUJĄCĄ, SKŁADAMY SIEBIE BOGU W
OFIERZE.

„Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa !” (Łk 1,38)

PRZYGOTOWANIE DARÓW. MODLITWA NAD DARAMI. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA.
Po złożeniu darów na ołtarzu i zakończeniu związanych z tym obrzędów kapłan wzywa wiernych, aby się modlili razem z nim.
Następnie modlitwą nad darami kończy przygotowanie darów i przygotowuje zgromadzonych do Modlitwy eucharystycznej.
Teraz rozpoczyna się Modlitwa eucharystyczna, czyli modlitwa dziękczynienia i uświęcenia, która jest ośrodkiem i szczytem całej celebracji. Kapłan wzywa lud, aby wzniósł serca do Pana, oraz jednoczy go z sobą w modlitwie i dziękczynieniu, jakie w imieniu całej wspólnoty zanosi do Ojca przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym.
Znaczenie tej modlitwy polega na tym, aby całe zgromadzenie wiernych zjednoczyło się z Chrystusem w głoszeniu wielkich dzieł Bożych i w składaniu Ofiary.

Czy ofiaruję Bogu siebie i moich bliźnich w łączności z Ofiarą Chrystusa zanoszoną Bogu Ojcu za nas wszystkich ?

Temat:

Z MARYJĄ, UMIŁOWANĄ CÓRKĄ OJCA,

WOŁAMY DO NASZEGO OJCA W NIEBIE.

„Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki:< Niewiasto, oto syn Twój>. Następnie rzekł do ucznia: < Oto Matka twoja>. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”. (J 19,26)

MODLITWA PAŃSKA. OBRZĘD POKOJU.
W modlitwie Pańskiej prosimy o codzienny chleb, który kojarzy się chrześcijanom zwłaszcza z chlebem eucharystycznym, a także błagamy o odpuszczenie grzechów, aby prawdziwie święci przyjmowali święte dary. Kapłan wypowiada zachętę do modlitwy, wszyscy zaś wierni zanoszą modlitwę razem z kapłanem.
Następuje obrzęd pokoju, w którym Kościół prosi o pokój i jedność dla siebie samego i dla całej ludzkiej rodziny, wierni zaś okazują sobie trwającą w Kościele komunię i miłość, zanim przyjmą Najświętszy Sakrament.

Czy z świadomie i z wiarą odmawiam modlitwę Pańską ?
Jak przekazuję znak pokoju moim bliźnim ?

Temat:

Z MARYJĄ, MATKĄ BOGA WCIELONEGO, PRZYJMUJEMY JEZUSA.

„Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie”. (Łk2,6-7)

ŁAMANIE CHLEBA. KOMUNIA.
Kapłan w razie potrzeby wspomagany przez diakona lub koncelebransa, łamie chleb eucharystyczny. Spełniony przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy gest łamania, który w czasach apostolskich nadał nazwę całej akcji eucharystycznej, oznacza, że wierni, choć liczni, tworzą jedno Ciało przez przyjmowanie Komunii z jednego chleba, jakim jest Chrystus umarły za zbawienie świata i zmartwychwstały (por. 1 Kor 10,17). Modlitwą odmawianą po cichu kapłan przygotowuje się do owocnego przyjęcia Ciała i Krwi Chrystusa, Wierni czynią to samo, modląc się w milczeniu. Następnie kapłan, trzymając nad pateną albo nad kielichem Chleb eucharystyczny, ukazuje go wiernym i zaprasza ich na Ucztę Chrystusa. Posługując się ustalonymi słowami ewangelicznymi, razem z ludem wyraża akt pokory. Kiedy kapłan przyjmuje Najświętszy Sakrament, rozpoczyna się śpiew na Komunię. Ma on wyrażać duchową jedność komunikujących poprzez zjednoczenie głosów, ukazując radość serca i w pełniejszym świetle objawiać „wspólnotowy” charakter procesji zdążającej na przyjęcie Eucharystii.

Czy chętnie włączam się we wspólny śpiew?

Temat:

Z MARYJĄ, NIEWIASTĄ EUCHARYSTII, ADORUJEMY JEZUSA.

„Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego”. (Dz 1,14)

DZIĘKCZYNIENIE.
Przyjęcie Eucharystii oznacza ustawienie się w postawie adoracji wobec Tego, którego przyjmujemy. Właśnie dlatego i tylko dlatego, stajemy się jedno z Nim i w pewien sposób kosztujemy zadatku piękna liturgii niebieskiej.
Po rozdaniu Komunii świętej, zależnie od okoliczności, kapłan i wierni przez pewien czas modlą się w ciszy. Jeśli okaże się to stosowne, całe zgromadzenie może też wykonać psalm lub inną pieśń pochwalną albo hymn uwielbienia na cześć Chrystusa eucharystycznego.

Jak adoruję Jesusa eucharystycznego obecnego w moim sercu ?

Temat:

Z MARYJĄ, KRÓLOWĄ APOSTOŁÓW, NIESIEMY JEZUSA ŚWIATU.

„W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy”. (Łk 1,39)

ROZESŁANIE.
Ta właśnie wiara Maryi, która oznacza zaczątek Nowego i Wiecznego Przymierza Boga z ludzkością w Jezusie Chrystusie - ta heroiczna wiara Maryi „wyprzedza” apostolskie świadectwo Kościoła, i trwa stale w Jej sercu, utajona jako szczególne dziedzictwo objawienia się Boga.
Wszyscy, którzy z pokolenia na pokolenie, przyjmując apostolskie świadectwo Kościoła, mają udział w tajemniczym dziedzictwie, uczestniczą poniekąd w wierze Maryi.
Spotkanie z Chrystusem, stale pogłębiane w eucharystycznej bliskości, wzbudza w Kościele i w każdym chrześcijaninie pilną potrzebę dawania świadectwa i ewangelizowania w swoim środowisku - rodzinnym, parafialnym i coraz szerszym.

Jak świadczę o Jezusie Chrystusie, moim Panu w moim codziennym życiu, w środowisku, w którym żyję ?
Czy potrafię z odwagą bronić wartości chrześcijańskich ?