Najbliższą drogą do człowieka
Najbliższą drogą do człowieka

Prostota odsłania ludzką dobroć, piękno, świętość, czyli podobieństwo do Boga. Przez nią objawiamy Boga. Człowiek prosty idzie do celu prostą drogą. Jest on ufny i uległy Bogu. Człowiek żyjący duchem prostoty jest wierny duchowemu pięknu, jakie w sobie nosi.

 

Duchowość bł. Edmunda Bojanowskiego i Sióstr Służebniczek NMP opiera się na prostocie. Przywołajmy słowa niezwykłego Testamentu: „Co zawsze polecałem, dziś powtarzam: przede wszystkim prostotę zalecam; dopóki ta w Zgromadzeniu trwać będzie, dopóty będzie z nim błogosławieństwo Boże". Zachowanie prostoty jest równoznaczne z wiernością charyzmatowi. Założyciel podkreślał, że dzieci i osoby dorosłe nie tyle słowem, lecz życiem uczyć trzeba. Życie dobre i pokorne jest pociągające i przekonywujące. Prostota odsłania ludzką dobroć, piękno, świętość, czyli podobieństwo do Boga. Przez nią objawiamy Boga. Człowiek prosty idzie do celu prostą drogą. Jest on ufny i uległy Bogu.
Prostota uzdalnia nas do otwartości, uwalnia od życia pozornego, udawanego. Człowiek prosty to człowiek prawdziwy, czyli taki, który staje przed nami w duchowej nagości, odkryty, odsłaniający swoje myśli i doświadczenia dla duchowego dobra innych. Równocześnie stając przed Bogiem w prostocie odkrywamy swoje wewnętrzne ubóstwo. Prostota i ubóstwo dają nam odczucie wewnętrznej wolności. Człowiek w swojej prostocie, nie będąc tego świadomym, jest przejrzysty. Przez niego można zobaczyć Boga.
Człowiekowi żyjącemu prostotą obca jest dwulicowość, obłuda, wewnętrzne zakłamanie. Nie udaje on innej osoby, nie nakłada masek, wolny jest od przedstawiania się inaczej, niż naprawdę jest. Człowiek żyjący w prostocie ducha, nie dąży do wywołania na kimś wrażenia swoją osobą, wypowiedziami, pracą. Dlatego mówimy, że prostota nie zna scenariuszy na pokaz, sprowadzających poklask. W prostocie swojej człowiek wie, czego chce, przez swoje pragnienia, zamiary, postanowienia. Bł. Edmund mówi, że prostota jest równa Pięknu. Piękno ludzkiego wnętrza jest uczynione obecnością Boga. Człowiek żyjący duchem prostoty, jest wierny duchowemu pięknu, jakie w sobie nosi.
Bł. Edmund określał prostotą  drogę do najbliższego człowieka, do siostry, do wspólnoty, z którą dzielimy się miłością. Prostocie jest obca postawa wywyższania się i zajmowania się sobą.


Mistrzynią prostoty dla bł. Edmunda jest Maryja Niepokalana. To dzięki Niej oddychamy prawdą z innego świata, która nas przemienia swoim pięknem. Maryja jest piękna i obdarowuje człowieka swoim pięknem. Jednym z wyrazów piękna Maryi jest prostota.

 

ks. Józef Pierzcharski