Najświętsza Maryja Panna Fatimska

OKOŁO POŁUDNIA, 13 maja 1917 roku, Matka Boża objawiła się po raz pierwszy trojgu pastuszkom - Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi, prowadzącym owce na pastwisko w dolinie dębów i oliwek, którą okoliczni mieszkańcy nazywali Cova da Iria. Najświętsza Panna poprosiła dzieci, żeby przychodziły na to miejsce trzynastego dnia każdego miesiąca.

Orędzie, które im przekazała wzywa do pokuty za codziennie popełniane grzechy, do odmawiania Różańca Świętego w tej intencji oraz do poświęcenia świata Jej Niepokalanemu Sercu. W każdym objawieniu słodka Pani kładła nacisk na codzienne odmawianie Różańca. Nauczyła ich też modlitwy do częstego powtarzania przy ofiarowaniu swoich uczynków, a zwłaszcza drobnych umartwień: O, Jezu!... dla Twej miłości, o nawrócenie grzeszników i wynagrodzenie obelg wyrządzonych Niepokalanemu Sercu Maryi.

Dzisiaj możemy się zastanowić, w jaki sposób odpowiadamy na częste natchnienia Ducha Świętego do oczyszczenia duszy, zwłaszcza w spowiedzi sakramentalnej, jak wynagradzamy za dawne grzechy osobiste i za grzechy wszystkich ludzi, jak odmawiamy Różaniec Święty, ofiarowując go za „ambitne intencje”, modląc się, ażeby wielu przyjaciół i kolegów na owo zbliżyło się do Chrystusa, podejmując w pokorze drogę powrotu syna marnotrawnego.

W całej Ewangelii rozbrzmiewają nawoływania do nawrócenia i pokuty. Jezus rozpoczyna swoją misję, domagając się pokuty: Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie (Mt 4, 17). Słowo to oznacza nawrócenie grzesznika i odnosi się do wszystkich aktów wewnętrznych i zewnętrznych mających na celu wynagrodzenie za popełniony grzech.

CZĘŚĆ FATIMSKIEGO orędzia dotyczyła poświęcenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi. Gdzie świat może być bezpieczniejszy? Gdzie lepiej możemy być bronieni i chronieni? „Poświęcić świat Niepokalanemu Sercu Maryi to znaczy przybliżyć się za pośrednictwem Matki do samego Źródła Życia, które wytrysnęło na Golgocie. To Źródło wciąż tętni odkupieniem i łaską. Wciąż się w nim dokonuje zadośćuczynienie za grzechy świata. Wciąż jest ono źródłem nowego życia i świętości”.

Papież Pius XII (którego konsekracja biskupia odbyła się dokładnie 13 maja 1917 roku, pierwszego dnia objawienia) poświęcił Niepokalanemu Sercu Maryi cały rodzaj ludzki, a zwłaszcza ludy Związku Radzieckiego. Jan Paweł II zechciał odnowić to poświęcenie i my możemy dołączyć się do niego: „O, Matko ludzi i ludów, Ty, która znasz «wszystkie ich cierpienia i nadzieje», Ty, która czujesz po macierzyńsku wszystkie zmagania pomiędzy dobrem i złem, pomiędzy światłością i ciemnością, jakie wstrząsają współczesnym światem - przyjmij nasze wołanie skierowane w Duchu Przenajświętszym wprost do Twojego Serca i ogarnij miłością Matki i Służebnicy ten nasz ludzki świat, który Ci zawierzamy i poświęcamy, pełni niepokoju o doczesny i wieczny los ludzi i ludów.