Z 7 na 8 marca br. odbyło się Jasnogórskie nocne czuwanie Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP oraz Stowarzyszenia „Rodzina Bł. Edmunda Bojanowskiego”, a także pielgrzymów z diecezji włocławskiej.

Czuwanie rozpoczęte zostało Apelem Jasnogórskim o godz. 21.00, w trakcie którego przewodniczący naszego Stowarzyszenia Krzysztof Skibniewski przed Cudownym Obrazem dokonał Aktu Zawierzenia Matce Bożej członków naszej Edmundowej Rodziny, a przedstawiciel diecezji włocławskiej, Aktu zawierzenia Matce Bożej rodzin z tejże diecezji.

Po Apelu rozpoczęło się czuwanie. Wszystkich zgromadzonych powitali: ks. proboszcz z diecezji włocławskiej oraz główna asystentka naszego Stowarzyszenia, s.M. Amata Ekert. Następnym punktem programu była modlitwa wprowadzająca i rozważania maryjne, przygotowane i prowadzone przez wspólnoty z Rogowa, Rydułtów i Skrzyszowa. Rozważania i pieśni oparto na wielkim umiłowaniu Maryi przez bł. Edmunda. Poprzez te rozważania został wszystkim dostarczony przekaz, abyśmy również w swym codziennym życiu, tak jak bł. Edmund powierzali się Maryi.

Po wprowadzeniu w duchu maryjnym nastąpił czas na konferencję wygłoszoną przez ks. Roberta Ogrodnika, a temat tej konferencji brzmiał: „Prosić nie o światło, ale o płomień”. Ks. Robert swoje rozważanie oparł na tekście encykliki papieża Franciszka z 2024 r.„Umiłował nas”. Najważniejszym, wynikającym z niej przesłaniem jest to, że Bóg kocha wszystkich i czeka na każdego człowieka, nie stawiając żadnych warunków. Między miłością Boga, a Jego Miłosierdziem jest komplementarność – jedno nie wyklucza drugiego. Wypowiedziane przez ks. Ogrodnika słowa pobudzają do refleksji nad sobą, swoim życiem, zadają pytanie kim jestem przed Bogiem i jakim jestem wśród ludzi. Ks. Robert przypomniał nam, że bł. Edmund czerpał siły z Eucharystii, adoracji i Komunii św. Dał również nam wskazówki co robić, aby żyć pełnią miłości Bożej.

Kolejny punkt naszego wspólnego czuwania to adoracja prowadzona przez księdza i młodzież diecezji włocławskiej. Podczas tej adoracji rozważano miłość Maryi do Syna. Jej radości, obawy i cierpienia na poszczególnym etapie życia Jezusa. Rozważania przeplatane były pięknymi pieśniami, do których młodzież włocławska akompaniowała na gitarze i skrzypcach, a wszyscy uczestnicy mogli włączyć się we wspólny śpiew przeżywając jeszcze bardziej duchowo tę godzinną adorację Najświętszego Sakramentu.

Eucharystię o północy sprawowało czterech księży. Ks. Robert Ogrodnik celebrował Mszę Św. w intencji Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP o światło Ducha Św. na czas kapituł prowincjalnych i kapituły generalnej oraz za członków i sympatyków „Rodziny Bł. Edmunda Bojanowskiego”. Homilię wygłosił ks. Robert w oparciu o czytania mszalne, których przesłaniem było zaproszenie wszystkich do świętości, aby pójść za Jezusem drogą prawdy i miłości, która jest różna, ale dopasowana dla każdego człowieka. Zwrócił nam też uwagę, iż dziś dostajemy wielki dar, że będąc w sercu Matki, w Roku Jubileuszowym, możemy dostąpić odpustu. Oprawę liturgiczną sprawowali wspólnie członkowie z regionu opolskiego i diecezji włocławskiej. Natomiast o oprawę muzyczną zadbała siostra M. Gaudencja wraz z Fryderykiem Połapem z Gierałtowic. Jak co roku po Mszy Św. złożyliśmy przyrzeczenia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

Po krótkiej przerwie odmówiliśmy modlitwę różańcową, prowadzoną przez przedstawicieli diecezji włocławskiej na czele z ich ks. proboszczem. Rozważania Tajemnicy Radosnej ściśle wiązały się z poszanowaniem ludzkiego życia oraz udziału Boga i Maryi w życiu każdego człowieka.

Konferencję w drugiej części czuwania wygłosił ksiądz z Włocławka, który zwrócił szczególną uwagę na obudzenie wszystkich katolików w sferze moralnej i etycznej. Przytaczając słowa wypowiedziane przez św. Jan Pawła II: „wymagajcie najpierw od siebie”, zaznaczył, że każdy zobowiązany jest podjąć wysiłek zachowania tożsamości katolika i Polaka do przezwyciężania zła i egoizmu.

O godz. 3.00 odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego, którą poprowadziła wspólnota z regionu opolskiego, a na zakończenie naszego czuwania, nad ranem, odśpiewaliśmy hymn Bogurodzica. Na sam koniec s.M. Amata podziękowała wszystkim uczestnikom czuwania za wspólną modlitwę.

W tym roku doświadczyliśmy czegoś nowego podczas czuwania, a mianowicie połączenia dwóch wspólnot. Zaczynając modlitwę, obawialiśmy się jak się to wszystko ułoży. Okazało się, że był to wspaniale przeżyty czas, w którym obydwie grupy nawzajem się wzbogacały i dopełniały. Dziękujemy wszystkim za zaangażowanie i przygotowanie tego wyjątkowego czuwania u stóp naszej najlepszej i najukochańszej Mateczki, zwłaszcza siostrze M. Amacie, która, wraz z Krzysztofem Skibniewskim, pierwszy raz podjęła się organizacji tego czuwania, co wymagało nie lada sprawności, wręcz dyplomatycznej, uwzględniając różne okoliczności wynikłe w ostatniej chwili. Ale widać, że i w tym czasie Opatrzność miała swój plan, łącząc naszą Rodzinę z diecezją włocławską, z której również wywodzili się, beatyfikowani tego samego dnia co nasz Patron, męczennicy z czasów II wojny światowej. A idąc za przykładem Ojca Edmunda, dziękujemy nie tylko za dobro i radości, których doświadczamy, ale i za trudy, smutki i niepowodzenia, bo jak sam o nich mówił, skoro Pan Bóg je dopuścił, to tak miało być i tak będzie dobrze.

Lucyna Cieleban – Wesoła