XXVIII Niedziela Zwykła
„Zaproście na ucztę wszystkich”

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 22, 1 – 14

Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali.
Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».
 
MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Ewangelia, którą dziś słyszymy może dla wielu z nas być nie zrozumiała. Gospodarz zaprasza na ucztę swego syna gości, którzy odmawiają przyjęcia zaproszenia. Dziwić może reakcja gospodarza, który się zdenerwował i kazał spalić ich miasto. Czyżby odmowa zaproszenia była wystarczającym powodem takiej reakcji? Trzeba nam pamiętać, że zapraszający to sam Bóg, to Król, który ma prawo do swoich podwładnych. Ma prawo nie tylko prosić, ale nawet kazać przyjść na ucztę. A czy ja mogę odmówić? Podwładny nie odmawia królowi, chyba, że chce pokazać, że go nie szanuje i nie będzie go słuchał. Jezus zaprasza nas na Ucztę Eucharystyczną. Jeśli jest On naszym Panem i Królem to nie odmówimy. On nie żąda wiele. Pragnie byśmy Mu poświęcili tylko jedną godzinę w tygodniu. Cóż to jest wobec tylu innych zajęć. Jest jeszcze jeden ważny moment w dzisiejszej Ewangelii. Gospodarz zwraca uwagę na strój weselny. I oczywiście chodzi tu o stan łaski uświęcającej. Jakże często bowiem będąc już na niedzielnej Eucharystii tak wielu z nas nie przystępuje do Komunii Świętej. Nie jest w stanie łaski uświęcającej. W dzisiejszej Ewangelii gospodarz wyrzuca z uczty tych, którzy nie byli do niej przygotowani. Warto dziś się zastanowić czy czasem przez własne zaniedbanie, lenistwo nie lekceważę Uczty. Kiedy już odpowiadam na Boże zaproszenie to warto się postarać o to, by móc przystąpić do Komunii Świętej.
Pytajmy dziś siebie:
- dlaczego czasem tak łatwo rezygnuję z przyjęcia Komunii Świętej?
- czy zbyt często i zbyt szybko nie rezygnuję z niedzielnej Eucharystii?
- co mogę zrobić, by Jezus coraz bardziej stawał się dla mnie Panem i Królem?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezu mój Panie i Królu, pragnę dziś z całego serca podziękować za wciąż aktualne zaproszenie na Eucharystię. Pragnę jak najczęściej jednoczyć się w Tobą przyjmując Cię w Komunii Świętej. Proszę rozpalaj moje serce coraz większą miłością Ciebie. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Staraj się zawsze trwać w stanie łaski uświęcającej. W tym celu często korzystaj z sakramentu pokuty i zawsze, gdy popełnisz grzech ciężki.

s.M. Damiana Szmidt