Od 1997 roku w dniu 2 lutego Kościół obchodzi ustanowiony przez św. Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich.

JEST TO SZCZEGÓLNY DZIEŃ DZIĘKCZYNIENIA za dar łaski powołania. Jest to szczególny dzień W KTÓRYM POWRACAM MYŚLĄ do etapów poszukiwania, rozeznawania i ostatecznych decyzji. Jest to szczególny dzień w którym POCHYLAM SIĘ NAD EWANGELIĄ I NAD TREŚCIĄ NASZYCH REGUŁ ZAKONNYCH. Jest to szczególny dzień, W KTÓRYM WOLNYM I OTWARTYM SERCEM, MÓWIĘ UKOCHANEMU BOGU: OTO JESTEM BO MNIE WEZWAŁEŚ! Jest to szczególny dzień W KTÓRYM PATRZĘ KU WIECZNOŚCI!!!

Z Konstytucji naszego Zgromadzenia:

Na specjalne wezwanie Boże „Pójdź za mną” decydujemy się nowym aktem dążyć do miłości doskonałej. Za przykładem Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego chcemy iść drogą rad ewangelicznych, które bierzemy za przedmiot naszych ślubów. Przez profesję tychże rad konsekracja dokonana w chrzcie świętym dochodzi do pełniejszego rozwoju.

Przez śluby oddajemy się całkowicie i niepodzielnie na własność umiłowanemu nade wszystko Bogu, wyrzekając się wszystkiego, co mogłoby nas odwrócić od tej miłości. Albowiem „darem pierwszym i najbardziej potrzebnym jest miłość, którą miłujemy Boga” (LG 42)

Śluby są wyrazem naszej najwyższej miłości do Boga. Każda z nas powinna stale w tej miłości wzrastać.

BOŻE ODWIECZNY, KTÓRY JESTEŚ SAMĄ MIŁOŚCIĄ,

DZIĘKUJĘ ZA DAR ŻYCIA I POWOŁANIA, 

ZA DAR ZGROMADZENIA I MOJEJ WSPÓLNOTY!

DZIĘKUJĘ ZA KAŻDEGO CZŁOWIEKA,

KTÓRY Z TWEJ WOLI JEST NA DRODZE MOJEGO ZIEMSKIEGO PIELGRZYMOWANIA