27października 2019 r., w piękną, słoneczną niedzielę, przeżywałyśmy w naszej wspólnocie parafialnej 100-lecie posługi Sióstr Służebniczek NMP NP w parafii katedralnej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu.

W tej jubileuszowej radości uczestniczyły z nami: matka generalna M. Dąbrówka Augustyn, m.M. Brygida Biedroń i matka prowincjalna M. Maksymiliana Dziubek, a także kilkanaście sióstr, które niegdyś posługiwały na naszej placówce w Opolu 1 oraz pochodząca z parafii s.M. Carissima Baron. Cieszyłyśmy się również, że w nasze dziękczynienie Bogu za dar tej niezwykłej rocznicy włączyły się siostry innych Zgromadzeń, które – podobnie jak my – mieszkają w pobliżu opolskiej katedry, a więc: siostry ze Zgromadzenia Sióstr św. Józefa, ze Zgromadzenia Misyjnego Służebnic Ducha Świętego i Siostry Franciszkanki Szpitalne. Naszą radość dzielili z nami także nasi duszpasterze oraz zaproszeni goście: panie sąsiadki, współpracownicy i dobrodzieje.

Świętowanie jubileuszu rozpoczęłyśmy w Katedrze Opolskiej uroczystą Eucharystią pod przewodnictwem księdza biskupa ordynariusza Andrzeja Czai, który też wygłosił okolicznościową homilię. Wraz z nim przy ołtarzu Pańskim stanęli: ks. proboszcz Waldemar Klinger i ks. Hubert Kusch. Siostry włączyły się w liturgię słowa przez odczytanie czytań mszalnych, śpiew psalmu i modlitwę wiernych, a o piękną oprawę muzyczną zatroszczył się organista katedralny, pan Maciej Lamm.

W swojej homilii, Ks. Biskup, nawiązując do czytania z Księgi Mądrości Syracha podkreślił, że Pan Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za złe karze. Nie ma On względu na osoby, dlatego nie zlekceważy biednego, sieroty, ani wdowy, gdy skarżą się przed Nim, ale wysłucha ich błagań. Zauważył, że potwierdził to również św. Paweł, który będąc w dramatycznym momencie swego życia, opuszczony przez wszystkich, zaświadczył: „Pan stanął przy mnie i wzmocnił mnie, […], wyrwany też zostałem z paszczy lwa”. Zaś spoglądając w przyszłość powiedział z mocną wiarą: „Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia”, bo „w dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem”. Ks. Biskup wyraził przekonanie, że u podstaw takiej dobrej drogi życia jest uniżenie, uznanie swej grzeszności, wołanie o miłosierdzie i przebaczenie, co pokazuje także przypowieść Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii, mówiąca o modlitwie faryzeusza i celnika w świątyni.

Na kanwie tego pouczenia Ks. Biskup odniósł się do przeżywanego jubileuszu, porównując czas 100 lat do dobrych zawodów, w których siostry dalej trwają, strzegąc wiarę w swoich sercach oraz budząc i umacniając wiarę innych świadectwem swego życia. Wspominając zaś przebytą na przestrzeni tego wieku drogę sióstr – podejmowane przez nie z wielkim oddaniem i miłością różnorakie posługi, a także przeżyte doświadczenia związane z czasem wojny i przymusowego wysiedlenia do obozu pracy – zauważył: „Ileż w tym dobra, uniżenia i pokory; codziennej służby w dobrych zawodach”. Przyznał też, że świat nie zawsze potrafi to docenić, a nierzadko w odpowiedzi na dobro płaci prześladowaniami i złem. Jednak nam trzeba pamiętać, i prawdę tę wziąć ze sobą na dalsze lata posługiwania, że mimo, iż świat nas nie nagrodzi, a nieraz nawet ludzie Kościoła nie powiedzą „dziękuję”, to wynagrodzi nas Bóg. Na zakończenie Ks. Biskup wyraził siostrom wdzięczność za obecną pracę: za posługę w zakrystii parafialnej, katechizację dzieci szkolnych i formację Dzieci Maryi, a także za pracę w Kurii Diecezjalnej. Polecając zaś Bogu naszą przyszłość, przyszłość naszego Zgromadzenia, powiedział: „Orędujemy za wami i wołamy o moc i światło Bożego Ducha, abyście umiały jak najlepiej rozeznać i realizować charyzmat dany wam od Boga przez błogosławionego Edmunda. Prosimy o stosowne siły, Boże błogosławieństwo, zdrowie duszy i ciała dla was, a dla zmarłych sióstr – o łaskę życia wiecznego. Spoglądając zaś w przyszłość i widząc, jak wiele jest wyzwań do podjęcia, a Was ciągle mniej i mniej, wołamy z ufnością o powołania do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej i do innych zgromadzeń żeńskich”.

Po dziękczynnym Te Deum laudamus, które z mocą wybrzmiało w murach naszej katedry, i po modlitwie końcowej, matka generalna M. Dąbrówka wspomniała nasze nieżyjące już poprzedniczki, które na przestrzeni stu lat z wielkim zaangażowaniem i miłością podejmowały wielorakie posługi dla dobra mieszkańców Opola. Wyraziła również wdzięczność wobec Księdza Biskupa, Księdza Proboszcza i pozostałych Duszpasterzy Parafii, a także wobec Sióstr z innych Zgromadzeń, Dobrodziejów Sióstr i ich Współpracowników oraz Parafian za wszelką życzliwość, świadczoną pomoc i dobre siostrzano-braterskie relacje. Następnie Ks. Proboszcz odczytał List gratulacyjny, który wraz z bukietem kwiatów wręczył Matce: Generalnej i Matce Prowincjalnej.
Druga część świętowania miała miejsce przy stole, w auli Domu Katechetycznego.


Siostry Służebniczki NMP NP z Opola 1