Tylko z wiarą...

Lectio divina
XX Niedziela zwykła
Ewangelia (Mt 15, 21-28)
Wiara niewiasty kananejskiej

LECTIO – CZAS UWAŻNEGO CZYTANIA SŁOWA

Jezus podążył w okolice Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych stron, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko nękana przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami». Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela». A ona przyszła, padła Mu do nóg i prosiła: «Panie, dopomóż mi». On jednak odparł: «Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów». Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa.

MEDYTATIO - CZAS SŁUCHANIA SŁOWA SERCEM

O niewiasto, jak wielka jest Twoja wiara… Jaka jest moja, twoja wiara? Czy w czasie, kiedy Jezus milczy, nie odpowiada na moje pytania, wierzę że On jest i troszczy się o mnie. Wierzyć to rzucić się w ramiona, których nie widać i być przekonanym, że Bóg mnie uchwyci. Wiara to nie wiedza. Ile argumentów przedstawiła kobieta kananejska Jezusowi, by ją wysłuchał, nie zniechęciła się, nie obraziła lecz wierzyła, że w końcu Jezus ją wysłucha. Trwała w pokorze. Czy jest we mnie determinacja wiary? Pokora przed Najwyższym. Modlę się o coś, za kogoś, ale czy za tym stoi wiara? Wiara czyni cuda. Tylko wiara, tylko Bóg. Prośmy Go skutecznie z pokorą i z wiarą.

ORATIO - CZAS MODLITWY SŁOWEM

Z Psalmu 67

Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Niech się narody cieszą i weselą, †
bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech nam Bóg błogosławi *
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.