Wczesnym rankiem...
Wczesnym rankiem...

Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego

Patrząc na swoja codzienność czy mogę powiedzieć, że On jest żywy i prawdziwy w moim życiu?

 

 

 

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! J 20, 1 - 9


Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

 

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!


„Ujrzał i uwierzył”. Co ujrzał? Jak patrzył, że uwierzył? Grób Jezusa jest znakiem nadziei. Nadziei na życie po śmierci. Trzeba jednak patrzeć na niego z wiarą i miłością. Wiemy przecież, że można patrzeć i patrzeć. Dbajmy więc o swój wzrok. W dzisiejszym rozważaniu chciałabym się zatrzymać na pewnym małym a jednak ważnym szczególe. W Ewangelii czytamy: „…i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu”. Chusta zwinięta na jednym miejscu. Dla Żydów „miejscem” w ścisłym tego słowa znaczeniu było sanktuarium o którym Jezus powiedział: „Zburzcie tę świątynię, a w trzech dniach wzniosę ją na nowo”. Welon śmierci więc teraz owija stare sanktuarium („miejsce”). Tam już Boga nie ma. Jego chwała mieszka w ciele Jezusa. On spełnił to, co zapowiedział. Od tej chwili żyje i żyć będzie na wieki. Bohaterowie dzisiejszej Ewangelii nie spotkali zmartwychwstałego Pana. Zobaczyli jedynie pusty grób. O Janie wiemy, że „ujrzał i uwierzył” i to on jest znakiem tych wszystkich, którzy nie widzieli i uwierzyli. On patrzył inaczej.

Pytajmy dziś siebie:
- Jak wygląda moja wiara w zmartwychwstanie Jezusa?
- Patrząc na swoja codzienność czy mogę powiedzieć, że On jest żywy i prawdziwy w moim życiu?
- Co mi daje wiara w zmartwychwstanie?

 

ORATIO – MÓDL SIĘ!


Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

 

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!


Nie szczędź czasu na spotkania ze Zmartwychwstałym w Liturgii i w Jego Słowie. Pamiętaj, że trwa Oktawa.

 

s.M. Damiana Szmidt