Wniebowzięcie - Bóg pamietający

Lectio - Czytaj uważnie! Łk 1, 46 - 50

Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię - a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.

Meditatio - Rozważ przeczytane Słowo Hymn Magnificat wyśpiewany przez Maryję u Elżbiety może być natchnioną zapowiedzią przyszłego wniebowzięcia. Wypowiadając słowa „Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia” Maryja niejako wskazuje nam na swoje wieczne życie. Pismo Święte nie mówi nic o Wniebowzięciu Maryi. Mówi nam o tym Kościół ogłaszając, że Maryja została z ciałem i duszą wzięta do nieba. Oznacza to, że Matka Jezusa bezpośrednio po zakończeniu swojego ziemskiego życia dostąpiła radości oglądania Trójcy Świętej. Jezus wracający do Ojca nie zapomniał o Matce. Pozostawił Ją na ziemi tak długo, jak długo była na niej potrzebna. A gdy zakończyła swoje życie zaprosił Ją z ciałem i duszą do domu Ojca. Maryja jako pierwsza dostąpiła tej łaski. Dziękujmy Jezusowi za to, że wziął Swoją Matkę do siebie. Dziękujmy Mu za to, że będąc w niebie może Ona wypraszać nam potrzebne łaski. Jezus pamięta także o każdym z nas. Każdy jest dla Niego ważny i dla każdego przygotował mieszkanie w Domu Ojca.

Oratio – módl się!

Maryjo Wniebowzięta wypraszaj mi u Syna łaski potrzebne do życia pięknego i szlachetnego. Amen

Contemplatio – trwaj w obecności Pana

Kontempluj Jezusa przyjmującego swoja Matkę w niebie

Actio – żyj Słowem!

Poproś Maryję, by wypraszała ci łaskę świętego życia

sM. Damiana Szmidt