Dar darmo dany dla dobra drugiego – to krótka definicja słowa „charyzmat”. Wskazuje na istotę – otrzymuje się dar w prezencie, po to, aby podać innym dla rozradowania serca i dobrego życia. Właśnie słowo łaska i radość mogą być poniekąd synonimami słowa charyzmat. Greckie słowo „charisma” oznacza – radować się (jak w pozdrowieniu Maryi przez Archanioła Gabriela), albo manifestować, ujawniać radość z łaski. Życie konsekrowane jest charyzmatem, jest darem, który wyraża projekt Boga. W Kościele jest wiele charyzmatów nawet już w samym życiu konsekrowanym, bo każdy charyzmat, każdy zakon, zgromadzenie to ujawnienie specyficznego aspektu Bożej rzeczywistości. Każde zgromadzenie charyzmat konsekracji będzie ujawniać na swój sposób (zaproponowany przez Ducha Świętego) w posłudze, życiu wspólnotowym, modlitwie, stylu życia. Odkrywając specyficzny aspekt Jezusowego Oblicza, odkrywam w Nim siebie, swoje powołanie, swoje życie. Objawia to, do czego jesteśmy powołani. Zawsze jest to dar „dla” – dar podzielny.

 s.M. Daniela Veselivska

Duchowość – to sfera w której człowiek zadaje sobie pytania kim jest, po co żyje. To sfera, która często nadaje sens ludzkiemu życiu. Pozwala go odkryć i nadać kierunek. Co więcej człowiek nie może żyć bez duchowości. Jesteśmy istotami cielesno – duchowymi i duchowość odgrywa ważną rolę w naszym życiu. Człowiek, który nie pochyli się nad własna duchowością nie potrafi przyjąć dojrzałej postawy wobec siebie, świata i innych. Człowiek nie pozna i nie zrozumie siebie z innej perspektywy jak tylko z duchowej. Mówi się o różnych duchowościach człowieka. Duchowość chrześcijanina, osoby konsekrowanej jest duchowością Ewangelii. To Ewangelia kształtuje nasze życie duchowe i religijne. A Ewangelią jest Jezus Chrystus. Możemy iść dalej i mówić o duchowości poszczególnych Zgromadzeń, wspólnot. Jednak są one jedynie podkreśleniem jakiegoś jednego aspektu Ewangelii.

s.M. Damiana Szmidt